Kindjes vonden Tante Thee vanaf het begin te gek. Er is een klein keukentje. Één van een bekend merk dat ze waarschijnlijk thuis ook hebben. Maar bij Tante Thee is dat toch anders. Er wordt hier heel goed samen gespeeld. Kindjes die elkaar niet kennen bakken samen de lekkerste taartjes of koken de meest knapperige groentes. Wij hebben namelijk van die hele mooie gehaakte groenten en fruitstukken.
Ook het hobbelpaard is favoriet. Je kan onder de 8 jaar niet bij Tante Thee zijn geweest zonder een keer gehobbeld te hebben. Sommige paarden gaan heel hard en andere schudden maar een beetje. Maar altijd met een ruiter of amazone die er zin in heeft, met een grote glimlach en blik op oneindig.
Tante Thee als persoon heb ik nooit bedacht. Die is ontstaan door alle lieve kindjes (én volwassenen). Wil je iets weten als je bij ons zit? Dan roep je Tante Thee en dan komt er wel iemand. Alle meiden inclusief mezelf luisteren naar deze naam. Meerdere malen per week wordt er bij het afrekenen voorzichtig gevraagd, en wie is Tante Thee? Ze kijken dan rond en doelen op een oude gezellige tante die veel jong grut rond heeft lopen. En heel trots zeggen mijn collega's dan, dat is zij achter de bar.
Maar de mooiste verhalen zijn die van onze kleine gasten. Zo af en toe horen we nog eens verhalen. Deze anekdote gaat in de boeken als meest favoriete. Mama: "Noem eens op wie jou tantes zijn?" Kind: "Tante Jessica, Tante Sandra en Tante Thee." Zo mooi dat deze kleine gasten Tante Thee zo goed onthouden. Dat ik pas in hun familie en heel vertrouwd aan voel.
Net zoals de kleine meisjes die net zonder zijwieltjes fietsen. Ze gaan dan met papa een ijsje halen, want dat is een mooi stukje fietsen. Ik stond buiten een tafel schoon te maken en zie ze al aankomen. Dan ben ik super trots hoe groot ze al zijn en dat ze zo goed fietsen. Het liefst ga ik dan aan de rand van de weg staan om ze toe te juichen. Maar ik ben bang dat ze dan uit balans raken dus ik doe net of ik ze niet zie. Dat werkt eigenlijk niet, want ze zien mij wel. Zwaaien lukt dan niet, maar roepen gaat daarentegen prima! Als ze ter hoogte van de Bruna zijn, roepen ze Tante Theeeeee!! Tanteee Theeeee! Het lieve kleine zusje voor op de fiets zwaait wel. Zij heeft het voorbeeld van haar grote zus gevolgd. Groei maar goed kleine kindjes, Tante Thee is trots op jullie.